Gün gelip de bizi ayýrýrsa çark-ý felek, Gönlümde kalýr o günlerin izi, ölene dek. Mevsimler geçip, gelse de bahar, Sensiz kalan gönlümde her gün hazan olur yâr. Acaba, o günlerin acýsýyla, olur mu seninde ruhunda feryat? Benim gibi sen de geçmiþi eder misin yâd? Yoksa unutur da, siler misin bir anda kalbînden? Bir yabancý gibi uzaklara mý kaçarsýn benden? Fakat yavrum ben, Böyle bir þeyle karþý karþýya kalsam bile. Aþkýndan mecnun olup düþsem çöle; Güle hasret yanan, dönsem bülbüle; Sevdandan düþsem dillere; Yine de seni unuttum diyemem. Ne seni, ne de mazide kalan hatýralarý lekeleyemem…
11.10.1979 Erman Ulusoy Lüleburgaz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.