Bir zaman ki kurumuþ dudaklarý Gecenin rüzgârýna dokunuyor çocuklar Eðreti gelin gibi Karanýn yýrtýðýna düþüyor üþümüþ ay Bir yusufçuk havalanmýþ Uçarý Haylaz bir sevda Kendi masalýnda kimsesiz kalmýþ Acýmýþ zamanýn gül deðmiþ yüzü Bir tebessüm kandýrmýþ içindeki öksüzü Islak bir türküdür artýk Üþüyen gündönümü
/Aþk ve ayna Baktýkça sisleniyor kendi buharýnda/
Sürgün yemiþ bir vakit konmuþ dal uçlarýna Teyellemiþ halayý çýplak ayaklarýna Þiir olmuþ okunmuþ Yol yol düþmüþ sýlaya Çehresi buz Düþü susuz Mora çalar içinde umudun rengi Aðýtlara durmuþken yeni yetme genç kýzlar Asýlmýþken geceye gözleri kör yýldýzlar Açmadan duvaðýný bitirir bu gerdeði
/Aþk ve kurþun Ýkisi de dayanmýþ vuslatýn þakaðýna/
Kýzýlca bir kýyamet aðlýyor ellerinde Göç göç olmuþ umudu batýyor gözlerinde Bozarken ayarýný kurulmuþ saatlerin Kendine diz çöküyor Üþüyor çok üþüyor Dilindeki duaya duruyor sevinçleri Kökünden koparýyor kanayan bilekleri Hiçliðin zirvesine duruyor piç zamanlar Güneþ onu görmesin Kapatýn perdeleri
/Aþk ve zaman Kopar al yelkovaný Kendine dönüyor akrep durmadan/
Ezan sesine vurmuþ içindeki merhamet Bir kilise günahlarý yutuyor Titrerken mum alevi Secdeye duruyor sevdanýn alýn teri Meryem’e düþ Ýbrahim’e düþüþ Kuyularýn dibinde çarmýha geriliyor Aydýnlýðý býrakýp sevinirken karaya Nerde yeþil Nerde al Kendi içinde mana Rengini yitirenler hayata soyunuyor
/sevgi kaya/
aþk varsa mana arama....mana varsa insan arama...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.