senden; eski kýrýlgan alýþkanlýklarýný, bir heykeltraþ edasýyla yontarak depresyondan ve öfkeden uzak masmavi teniyle; bir aþk tanrýçasý heykelini gönlüme sunmak istedim... sense; benden ipleri ellerinde bir kukla yontarak baþladýn iþe sevi duygularýmý kanatarak! ben seni; sense beni deðiþtiremedin! daðýlmayý ve parçalanmayý kabullendikte... her ne hikmetse; deðiþmeye yanaþmadýk ikimizde yeniden yaratýlmak, yeni biçimler almak sinmedi içimize ben yalnýzlýk kuþandým her gece sense hüzne abandýn delice artýk iki yabancýydýk; tanýþmadan önceki hislerimizle iki eski âþýk; biri yalnýzlýða, diðeri aþka âþýk!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serdar Erdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.