Kan Çiçekleri
……………………….(Ponera Pregrina)
Ponera Pregrina;
Yalnýzlýðýnýn hicran musluðu cigarandan
Küller damlar, yüreðimin katran tablasýna.
Ateþten buðu, ölüm kokan yalnýzlýðýnda
Yitirilmiþ yarýnlar mýhlý bakýþlarýnda.
Gözlerim yanýyor ýþýyan yalnýzlýðýnda,
Kan Çiçekleri açar,her nefes alýþýnda.!
Kapkara bir duman yükseliyor ellerinden,
Sisler bürüyor etrafýný, koca baþýnýn.
Mahremini rüzgâr sýyýrýyor üzerinden,
Dökülüyor tül, tül karanlýða ak saçlarýn…
Ponera Pregrina;
Ölüm kusan kurþun gibi, sürülür namluya
Çakmaðýnýn kýzýllýðýnda uyuyan Anka.!
Soðuk bir namlu uzantýsý gibi doðrulur,
Cigaran hedefte can çekiþen umutlara.
Ceylan gözlü bir bahar, yüreðinden vurulur
Zemheri kokulu hazan sýçrar yarýnlara.
Ellerin uzanýr, gecenin soðuk tenine,
Uykusuz bir ateþ böceði, yanar kavrulur
Köz olmuþ yüreðinden kývýlcýmlar uçuþur,
Düþer cansýz avuçlarýnýn hissizliðine.!
Ponera Pregrina;
Aykýrý bedenler seviþir, avuçlarýnda,
Yalnýzlýðýnýn kangren azabý sabahýnda.
Esmer bir yerli mýzraðý batar gözlerime
Soluksuz güvercinler tüner ciðerlerime
Habil’in ölüm sýrrý nasýrlý ellerimde.!
Baldýran acýsý yayýlýr, tüm bedenime…
27 Þubat 2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.