Günlük'ten Bir Gün

Yine sen, yine sen...
Rüyalarýmý süsleyen;
Saniye, saniye hayallerime giren,
Yine sen...
Yataðýmdan kalktýðýmda,
Kahvaltýdan önce
Cüzdanýmdan çýkarýp resmine baktým.
Bana bakýp gülüyordun.
Ýnan ki
O kadar güzeldi ki
Ay yüzün, sarý saçlarýn...
Attýðým her adýmda,
Sanki karþýma çýkacaksýn.
Çok oldu ayrýlalý ve çoktan unutmam gerekirdi.
“Tam tersi oluyor.” desem acaba cevabýn ne olurdu?
Yan yana yürüdüðümüz sokaklardan geçiyorum.
Hani bir de elini sýkýca tutuþum vardý.
Bana bakýp gülümserdin.
Oturduðumuz o parklar,
Birlikte yemek yemelerimiz...
O yaþananlar þimdi bir hayal bile deðil!

Bugün eve dönüþümde sizin oradan geçtim.
O ince kaþlarýný, sarý saçlarýný görmek istedim.
Ama göremedim.
O kadar hasretim ki sana;
Birden bire seni gördüm!
Dalmýþtým oysa
Ve yanýmdan geçmiþtin;
Uzaklaþtýðýnda farkýna vardým;
Ve koþarak sana yaklaþmaya çalýþtým.
Çok mutluydum çok...
Anlatýlamaz.
Ta ki elinden tutana kadar...
O sevinç kursaðýmda kaldý ve utanmýþtým;
Baþkasýný sen sanarak...
Bu gözler seni özlemiþ hem de çok!
Ama boþ ver.
Yine en güzel günümdü bugün.
Çünkü hayal de olsa gördüm seni.
Rüyamdan da çýkmýyorsun ki!
Ne kadar kötü deseler de
En güzel günüm bugündü.
Kalem gibi kaþlarýný,
Sarý saçlarýný ve ay yüzünü,
Çok özledim çok!
Ne kadar imkânsýz olsan da
Seviyorum üzgünüm!
Yeryüzüne bin kere gelsem de
Yalan olsan da
Vazgeçemem!





Sosyal Medyada Paylaşın: