Gördü de gamze.
Vardým pýnara su içtim pýnardan,
Geldi bir güzel, durdum yalandan,
Al mý al konca, almýþ da yabandan,
Þaþýp kalýnca, çýktý birden gamze.
Taranmýþ zülfün, sürünür yerlerde,
Ölmek hak oldu tel, tel göründü de,
Görmedim, öyle güzel de ömrümde,
Þaþýp kalýnca, çýktý birden gamze.
Can aldý bakýþý, yay dan da kaþ’ý,
Kâlbime saplandý, her bir peykâný,
Oldum da birden, o yerde hayraný,
Þaþýp kalýnca, çýktý birden gamze.
Bir ahu cêylân’dý, sanki titrerken,
Gözlerim gözlerine, teslim olurken,
Gönlüme kor düþtü de, orda birden,
Þaþýp kalýnca, çýktý birden gamze.
Yüksel’im aklým, þaþtý’ da bu iþte,
Hiç aklýnda yokken düþtü köz gönle,
Aþk denen bu sevgi, dönmez de küle,
Yanar durur hala gördü de gamze.
A.Yüksel Þanlý er
23 Aralýk 2009-12-23
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.