Vuslat denen.

Ey hayata, hayran,
yine zevk denizinde yüzer zaman,
yoðrulur ellerinde,
akþam olur kopar takviminden bir yaprak
ve okursun,
evire çevire o sayfayý,
tarihte neler olmuþ, neler bitmiþ o gün o yýl o an,
ve sonra sen, uyuyamazsýn da düþünürsün her bir þeyi tam da tatlý uykuya dalacaðýn an.
iþte o zaman þeytan dürter durmadan.
Hayata dair aklýndan çok þeyler geçirirsin de,
aslýnda, bi- çaresin sen, yaþayýp tatsan da düþünsen de her bir güzelliði,
geçip gitmiþtir de zaman.

Ey bulutlar üstünde gezip duran,
ey gözleri körelmiþ, ahret cennet cehennem nedir düþünmemiþ insan,
oysa sensindir, tükenen ve tarihe yavaþ, yavaþ karýþan,
ve beli bükülen, avurtlarý çöken,
ve saçlarý aðarýp yüzleri kýrýþan, her gün biraz daha fazla solan,
ve, geçmiþ günlerinin hayaliyle yaþayan,
da, hala baþýn bulutlarda.

Ey sen,
param var mülküm var diye övünme,
paraymýþ, mülkmüþ hepsi bir yalan,
yaptýysan, bir iyilik bir hayýr iþte odur, bu fani dünyada kalan,
iþte onlardýr, sana cennet’i mêkân yapan.
ne bu gaflet, nedir seni,
bu aleme, böylesine taptýran.

Ya rab.
ne güneþler batýyor uðruna,
kimi sana varan doðru yolda giderken,
kimi giderdir bildiði halde neden, neden þu yanlýþa,
kimin yolu uðramaz, kimin ruhu ulaþmaz ölümden sonra sana,
düþünmez mi bunlar,
benim gönlümde âþkla yanar da,
bu yangýn dünya için deðil, bu yangýn sana,
rab’ bim her þey, senin âþk-ý na,
senin âþk-ý na.

Ne kaldý þunun þurasýnda,
ömrümden,
çoðu gitti azý kaldý, ha bu gün ha yarýn gün sayarken,
görünmeye baþladý ufuk, zevk almam esse de meltem sabah erken,
zevk alamaz oldum, akþam yýldýzýnýn sevgisinden,
gitmeliyim, gitmeliyim,
ölüm, hak,
gelsin, vuslat denen.


A.Yüksel Þanlý er
26 Aralýk 2009




Sosyal Medyada Paylaşın: