VASİYETİMDİR
Býrak yakamý sevda viran olmuþ kapýyý
Çalarsýn gece gündüz geçtikçe sokaðýmdan
Kocaman bir yüreði eziyorsun yapýyý
Bundan fazla yýkýlmam vursan da þakaðýmdan
Güller açmadan soldu yüreðim kaldý halsiz
Ayrýlýk yaþadýkça, kalbimdeki esrarý
Çözemedim dizlerim þimdi kaldý mecalsiz
Bak geldim gidiyorum anlamadým ýsrarý
Gözlerim ayrýlýða yaþlarýný döktükçe
Feryatlar çýldýrýyor her gece kucaðýmda
Hüzne hicran katarak yüreðimi söktükçe
Ne kaldý ki geride tütmeyen ocaðýmda
Yaþlanmýþ bir omuza binmiþ sevdanýn yükü
Yetmedi mi kaç diyet ödediðim bu meþke
Filizleri kurumuþ tek, tek sökülmüþ kökü
Faydasý var mý? Þimdi bin kere çeksem keþke
Artýk gelme peþimden seni býrakacaðým
Son vasiyetimdir bu yazmasýn kimse sakýn
Bu karanlýk dünyadan ebedi akacaðým
Ömrüme son ihtilal yapacaðým çok yakýn
Muzaffer TEKBIYIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.