Duyduk duymadýk demeyin,
Ýyi mi ?
Ah ülen ahhh..
Bugün de benim için uyumayýn be,
Kalkýn hepiniz…
Konuþalým, eðlenelim, gülelim icabýnda…
Sonra þöyle böyle demeyin bana.
Duyanlar;
Duymayanlara el kol hareketiyle izah etsinler…
En mutlu günlerim artýk be…
Artýk ölsem de gam yemem,
Ölmesem de gam yemem…
Olmaz böyle bir þey derdim.
Olamaz derdim,
Ýmkansýz,
Saçmalama lan manyakmýsýn,
Kafayý mý yedin derdim…
Olmayacak bir dua sanýrdým,
Kaymayacak bir yýldýz gözüyle bakardým…
Bakardým da dilek bile tutamazdým bu konuda anlýyor musun ?
Saklardým herkeslerden,
Bazen kendimden bile…
Kimselere diyemezdim zaten.
Gülerlerdi,
Dalga geçerlerdi…
Hadi lan derlerdi…
Neyi mi ?
Neyi mi saklardým ?
Onu çok sevdiðimi,
Ona aþýk olduðumu,
Kendisine bile söylemezdim, söylemedim de.
Olmazdý çünkü söyleseydim de.
O eriþilmeyecek birisiydi benim için.
Taa yükseklerdeydi.
O filmin esas kýzýydý,
Bense yoldan geçen adam…
O peri padiþahýnýn kýzýydý hikayede,
Bense hikayede dolmalýktým ,
Yani sadece yer kaplýyordum…
Olsam da olurdu , olmasam da …
Ama onsuz olmazdý,
O hep olmalýydý hikayede.
Esas kýzdý o,
Onsuz film olur mu ?
Olmaz…
Misal o ölse film de biter di.
O ölmemeliydi,
Her zaman yaþamalýydý ki, film bitmesin.
O gülerse film zevkli,
O aðlarsa film kederliydi.
Senaryo onun üstüne kurguluydu yani anlýyor musun ?
Ama abiler, ama ablalar…
Yoldan geçen adam da olsa,
Sahne de sadace gölge olarak da kullanýlsa.
O da sevdi be abiler.
O da aþýk oldu be ablalar.
Hem de çok sevdi.
Nasýl sevdi biliyor musunuz ?
Böyle kocamaaaaannnnn sevdi.
Karþýlýk bekmeden,
Onun býrakýn sevgisini,
Böyle ilgisini bile beklemeden sevdi.
Ne kendine bakmasýný istedi,
Ne de kendiyle konuþmasýný.
Hiçbir þey istemedi,
Sadece uzaklardan sevdi.
Uzaklardan , herkeslerden gizli aþkýný besledi.
Ama o yoldan geçen adam,
O esas kýzý herkeslerden çok sevdi.
Herkeslerden çok kýskandý O’nu.
Ama kimselere diyemedi,
Kimselere içini dökemedi.
Þimdi diyeceksiniz ki;
“Neden gidip söylemedin ?”
Korktum da onun için abiler.
Onun için söyleyemedim.
Korktum dediysem, öyle birilerinden korkma deðil ha.
Ben bitmesinden korktum.
Ben sevmekten deðil,
Sevipte sevilmemekten korktum.
Ben söylemekten deðil,
Söyleyipte karþýlýk bulamayacaðýmý bildiðimden,
Korktum…
Çünki ne dedim kendi kendime,
Biliyor musun ?
Þimdi dedim;
Sana seviyorum desem,
Beni sevmen için dilekler dilesem,
Senden hayýr cevabýný duyacaksam.
Ýstemem söyleme , hiç dinlemem.
Dinlemek sensizlikse, hiç istemem.
Yani çok sevdim seni anlýyor musun ?
Çünkü sen benim için bir Kafdaðý gibiydin.
Yani yoktun,
Olamazdýn.
Bak bunlarý sevgim için,
Senin için,
Hiç olmayan biz için,
Onu anlatmak için,
Yazýyorum...
kaç tane yazdým bunun gibi,
Kaç kere yalvardým sen duymadan sana,
Kaç kere isyan ettim,
Kaç kere kahrettim kendi kendime.
Dedim ki;
Keþke olsaydý da , yazsa idim.
Keþke sen de beni sevse idin.
O zaman yaþadýklarýmý yazardým dedim,
Yazardým o zaman,
Ýkimiz için...
Sen beni sevmesen de,
ve de bu hep olacak, bunu da bilsem de
Ben gözlerini unutana kadar,
Yazacaðým senin için...
Gün gelecek güneþ doðmayý,
Gün gelecek dünya dönmeyi,
Sen de ozaman , sevilmeyi unutacaksýn.
Ama,
Ben o gün bile,
Yazacaðým senin için...
Ben bunlarý yaptým.
Ya sen!
Ya sen!
Ne yaptýn biz için ?
Önceden hiç bir þey yapmamýþtýn.
Ama artýk yaptn.
Bana en büyük hediyeyi verdin.
En çok istediðim þeyi yaptýn dünyada,
Benimle konuþtun.
Seninle selamlaþmak bile benim için ,
Olmayacak bir þeydi.
Ama oldu.
Olmaz derdim anlýyor musun ?
Bu bile olmaz derdim.
Ama oldu iþte.
Þimdi dünyalar da benim oldu.
Þimdi diyorum ki kendi kendime;
Hediye etsem ,
Bilmem istermisin ?
Anlamadýðýn cümleyi, bilmem artýk anlar mýsýn ?
Yazdýðým her þey senin için,
Bir gün farkýma varýr mýsýn ?
Hep derdim ki kendi kendime;
Keþke sade seni deðil de,
Ýkimizi yazabilsem,
Bir gün bilmem , ister misin ?
Ya da boþver beni,
Olmaz zaten böyle biþey,
Olamaz.
Onun için de;
Yalnýz senin için yazýyým gene,
Ýster misin ?
Çünkü benim için þu hayatta,
Bir bakýþýn vardý,
Bir de gülüþün,
Özel olan…
Benim için bir sevmek vardý,
Bir de sen ,
Güzel olan…
Ben ilk gördüðümden beri,
Seni bir an olsun aklýmdan çýkaramadým….
Ben senin için ne kadar sýradansam,
Sen benim için o kadar özeldin…
Ben seni her þeyden çok sevmiþtim,
Ama sen benim farkýnda bile deðildim.
Biliyorum;
Aklýnýn hiçbir yerinde yokum.
Bense kendimi senin hayalinle avutuyorum.
Herkesler uyuyunca senin hayalinle konuþuyorum.
Ama sen ;
Varlýðýmý bile bilmiyordun, biliyorum…
Hayalde olsan benim için;
Sen bana yetiyorsun.
Olmayacak bir dilek de olsan benim için;
Ben seni diliyorum.
Ben seni hala ilk gördüðüm ki gibi aklýmda tutuyorum;
Ama sen bilmiyorsun.
Sevmesen de , bilmesen de bunlarý hiç bir þekilde ;
Ben senin hayalini seviyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.