Yar mektubun ucunu yakmayacak bilesin, Akacak gözyaþýn artýk kaldýmý ki silesin, Yaþamýn boþluðunda tek baþýna kölesin, Bunca acýlar içinde nasýl kendine gelesin?
Sevgi baðlarý yýkýlmaz çok kutsaldýr dediler, Ýnsan oðlu pek namkördür bunu bilemediler, Hep hatalar yaptýlar da geri dönemediler, Tek baþýna kaldýn iþte dostlarýn neredeler?
Bir gün bunlar anýdýr eskilerde kalacak, Ýnsan haketmedi ise acýlar son bulacak, Yaþam bunca acýmasýz, olan kalplere olacak, Bilirmisin bir gün her þeyin hesabý sorulacak?
Mehmet TAHMAZ 21-12-2009 22:34
Sosyal Medyada Paylaşın:
dosmehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.