Umut yýllarýn hangi yaþýndadýr?
Ben söylemem, yaný baþýnda sor!
Seni takdir edicin
”Kimdir o?”
Cevap verdi genç
Aþikâre
O vakit küt küt kalbim atar o an iþte emret ki öleyim
Umar göðsünde þefkat bahþedeceði feyiz
Sevgi sübut buldu üzerine yapýþtý kaldý
Bildiðimden beri
Öyle bir yürek ki ne dibi vardýr, ne bitimi
Öylesine som, nadide, ötesi pinhan
Ne olduðunu bilirmisin?
Birlikte namzýn ritmini tutarlar
Neyzen bakýþlý
Yekta bir kalbin meyhanesinde
Mest bir tadýmlýk
Derde dermandýr al bu meyi yirmi altý hazan beklet ayazda iksirlere kat
Þefkatin gözlerine yaðmurlar dolu
O olmasa bu hengâmede kururum
Çaresiz devreler umuda yenik düþmüþtü
Yaþam bu! Þüphe baþlangýçtý
Ruhundaki bir gedik çukur gönül tezgâhýnda
Hele gel gör ki
Narin, ince yapýlý þuh
Minnacýk bir kadýn yüzünde en çaresiz sýzý gözyaþý
Izdýrap efsunuyla dehþeti gevþetti
Emeðin boþadýr deydirten
Hem de Azrail’e adýný deðiþtirten
Görevini unutturan
Hani bilmek istersin ya
Bu suret hülasasý rahîm ile Leyla arasý
Her hâlde o zahîr iþkilsiz elbette
Belli
Bi güzel, bi de çirkin mi var
Ýkisi ayný þey mi acaba?
Ne söylesen boþ
Ýlmim Allah’ýn tecelli ettiði kadar
Hadi Leyla söyle sen
Söylemesen kim ne bile
Þimdi bütün mesele
Kul bahtý sýðdýrýlmaz ki bir kaç satýra
Elçiye ne hacet
Gönül perdesini arala görünsün gerçek
Asi baþlý, küf yeþili firuzeni bakýþlý
Ümmi yýllara saydýrmadý yaþý
Dünyadan sýyrýldý en temiz içi
Her lahza baþka bir sebi, suret yaþý ikiden fazla, beþten az
Gün geçtikçe görünüþü daha bir saydam
Bezekçinin hüneri, saçýn iki teli flu ak
Umurunda deðil cihanýn cezbesi
Say ki Yaradan’ýn yalancýsýyým
Ýncindi dünya, adý bozuða çýkmýþtý
Umut dünyasý hattatlýðýn mirasý
Yüreðimde hummalý bir tadilat baþlýyor
Restore ettik, hattatlýk vasfýný kazanmýþtýk
Yýllarýn aylarý, aylarýn günlerini renkle isimlendirdik
Keyfe keder ve neþeyi ekleyerek bir yolculuða adamýþýz yüreði
Bir tarafýnda dar ve uzun geçitler
Bir tarafýnda umudum ve ezilmiþliðim örseler düþtüðü yeri
Bu labirentin derin dehlizlerine aldýrmadan
Gökyüzünün mavi yazmasýný boynumuza baðladýk
Tek biz yaþýyormuþuz gibi
Yeni güne baþlarýz
Gümüþ rengi bulutlar arasýnda kamaþan sularda parçalanan güneþ
Hazzýnýn parýltýsý ummanda dalga dalga koyu mavi
Sanki biz suyu yarýyoruz
Uzun süredir gökkuþaðýnýn binbir rengi ile ikonalarý bezemiþtim
Her vakti meþk defterine nakýþladýklarým
Hayatin koridorlarý bazen sis içinde
Yakamozlanan rüzgârlarla sürüklenen lacivert
Günlerde camgöbeði, nil mavisi de var
Yýllarda manolyalarýn taze çiçeði
Erguvan aðacýnýn mor salkýmlardan istem dýþý düþen tuzlu sular da var
Hüzün ikonalarý ile bezemiþ
Efkâr mevzide ifrat ile tefrit arasý
Anlaþýlmaz bir ifþa vakitti þimdi
Uzanmýþ kýzýl gece perde perde müþkül
Biraz okyanus yeþili, biraz lacivert ve tan kýzýlý
Renk renk kadehime döktüðü þarap
Ötesi özge özge, iþte her yudumda biraz sen
Edepli ölüm ruhunun mahzeninin merdivenlerinde
Zihnimizin bir yerinde ne yazýk ki hep bir korku durdu
Yudum yudum tekrar böðrümde buluþtuðunda
Genzimin ince sýzýsýnda umut var
Zerrecikler göz kenarlarýnda tutsak bir azap
Kâh týkandým kâh doldum, sakýn aðlama, tembihliyor usulca
Þaþýrmýþ gözler mavi bir durgunluk adýna
Çaðýrýn bakýn dolun ay loþ aydýnlýkta
Efsunla sýzan ýþýðý beyaz tülünü gerdi
Yüzü gül fýrtýnasý huzmeleri kirpiklerde yakamozlandý pýrýl pýrýl
Ezinç isyaný
Her an, her þeyi yöneten
Kul Rabbine tâbidir!
Duyulmasýný istediði bir sesle
Ey "Rab" beni sýnandýn
Gözünden düþtüm mü? Muzdarip oldum
Beni senden gayri bilen mi var?
Çünkü inciniyorum
Çünkü aðýrýma gidiyor
Hâlim
Hayat birkaç çehreli, ben hilkat garibesi
Görenler saç yolduran, hezimetle ümitleri durduran
Yaratmasaydý dememek için
Þükretmesini öðrenecekken
Zihnimin eþiðinde düþünce
Biliyorsun benim bu denli yüküm var
Haddinden aðýr!
Leyla yi yordu bu hâlim
Hak buyruðu
Hicap ettim az dinle!
Ýnce ruhlu gark etme sus!
Sen meleklerin öteki yüzüsün
Lakabýyla tanýrsýn
Tevazu yüreðin içinde dünyanýn en ünlü analýðý edepti
Sýrça göðüsten iksir içtin
Nedamete yandýkça kiþiliði sirkeleþmedi
Ona sabrý sen öðrettin
Bu balkýyan sabrýn sonsuz manalarý hikmeti senin
Böyle bir keyfiyet vukuunda
Binlerce yýldýzcýk parlar her birinin var hayýrlý bir türlü ibreti
Kem zamanda
Ýbret sadýk bir dost gibidir
Sallar sirkeler kendine getirir
Hani yaþam öðütlediðinde kelimeþinas
Fâniliðin hazin cilvesinde
Ölümü düþün mümkün olduðu kadar
Ebediyetin baþlangýcýnda
Kalpler sürgülüydü fani oluþuyla inatlaþarak
Sana caný veren ben
Ey temiz yaratýlýþýn biriciði git þimdi, Leyla ile sen
Emin eldesin, bil!
Sevgili yâr
Tanrý yazdý romaný sen kahraman ben yâr
Oy dilsizim
Yegâne ruhundan bahsetmeyeceðim hiç
Aðzýnda hala bebek nefesi
Sen ezgiye peçesin, ezgi de sana perde
Sevgi serim aþkýn harcý alnýmýn duldasýnda umudun meneviþi mabudum
Üç mevsimden uzaklaþýrken göz kýrpýmlýk bitmek üzere kasým
O gece yýldýzlar yedi renk gök ýþýk yumaðý
Kasýmpatýlar boyun eðdi kutup yýldýzýna
Sarhoþ gecenin siyah saçlarýnda melodi cümbüþü
Balerin kar taneleri ahenkle rüzgârýn hazýnda dönerken
Bir umut örtüsü örttü
Þavký göðsümü daðladý
Yorgun iklimlerin saðanaðýnda yýllarýn rampalarýnda
Pus umuda bulandý hilâl süzüldü ay duruldu yorgun deðil, hüzünlü asla
Tanrý’nýn kudreti! Muhtaç olduðum kadar
Mevcuttu
Tünemiþ ihtiyarlýk intihar etti
Þahidim
Öznel güzelliklerimi içtenlikle dile getirsem
Kýzýmýn âþýk olduðu yaþtayým
O küflü gözlerine yazýlan kafiye yüreðimde yeþerdi
Taze yanaklarý gene eski nadide bir þarap gibi lal
Umut mýsralarýn mahremlerinden idi nihan nakýþçý
Yüreði fýþkýrtýr yanýtýn verir
Sýralanýr, dizilir, mýsra olur
Yumru olur oturur, ahhh yürek hep ayný yerden sýzýn
Ben aslýnda yalnýz senin þairinim
Eyvah, fýrçayý tutamýyor efsunkâr parmaklarý nakkaþýn
Soytarý yýllarýn nasýrlýdýr yüreði
Sallandýk silkeledik yirmi altýsýný devirdik oðul!
Doðum günün kutlu olsun umudum
Tanrý’nýn yazdýðý tabiattan hiçbir þeyi hak etmedim seni hak ettiðim kadar
KAYIP YALDIZ
Switzerland; 30 Kasim 2009
Resim: KAYIP YALDIZ