karanlýk düþlerin ve ölüm döþeðinde dalga geçilen hayatlarýn acý vermesinden doðal ne olabilir ki ? yaþamýnýn son duraðýna gelmiþ bir ihtiyarýn dinlenmemiþ vaatleri kapýmýzý bir otuz beþ yýl sonra çaldýðý zaman þimdi kemikleri un ufak adamýn bizim kadar yaþlanabildiði gerçeði vurur kafamýza Eyvah! demekten baþka çare yoktur. çünkü ölüm bize daha yakýn toplanýn torunlarým, oturun baþucuma yüzünden saðlýk fýþkýran parlak zekalý, özgürlüðe aç, çocuklarým. þimdi ölüme gönderme sýrasý sizde Anlattýðým hikayelere gülün hep birlikte... Sosyal Medyada Paylaşın:
erkan kara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.