kimliksiz köpekler şehri

avurtlarý çökük çirkin ýrkýn
diþi köpeklerinde aklým
bir yandan doðurup böyle nasýl
batýrýrsýn güneþi Tanrým
muammalarýn ne de büyük

kimin yolu bu kadar uzun
arkadaþý kimdir ezelden Efraim’in
gece ve kýzýl saçlýlarýn ihaneti
içinde yaþamazken insanlarýn
sen her þeyi bilen nasýl da susarsýn

dýþýna vuran su gibi duvarýn
sarýya çalan rengine bakýn hele
yüzümün soðuk yanýnda
aðlayan bir Mesih var nasýlsa
gülmek için sebebim yok

karanlýk bir cümleyim
suskun dudaklarýndan arþa gebe
bütün kapýlar aralýk þimdi
þimdi yollar tepetaklak
yýldýzlar saçlarýmdan kaçýyor

söylesem öç olur halimizi
yedi tabutta taþýdýlar yedi iklim acýmýzý
önünde üçler yediler kýrklar
ardýnda üçler yediler kýrklar
bir günahkar ben kalmýþým

kimliksiz köpekler þehrinde
erenlerin yürüyüþü var
aþkýn hakkýndan gelenlerin
cennet bahçelerinde yeri
ya biz nerelerde kiminleyiz sevgili

pusuya düþünce ellerimin
kana bulanýr rengi
kýrmýzý bir düþtür hayal
suratsýz sýfatsýz þifasýz
þeytan olsam diyorum hani

þimdi sen desensiz yurdun
misalsiz kahramanýsýn öyle mi
yani sevgilim öyle mi deðil mi
yani ölümden öte köyün
neresiyse orasýndayým þimdi






Sosyal Medyada Paylaşın: