güneşin küs günü

üstümüzde yalnýzlýk denen
aðýr liman kokusudur
kedileri ayaða kaldýran
güneþin hala uykusu var

üstelik sokakta
o camý kýrmadan gidecek
tek çocuk yokken
nasýl giderim senden

bana kalan sapan lastiðinin
meþin taþ yuvasý hayat
kollarýmda derman
gerilim ancak

yoz gülüþlere sarýlan
yokluðun basma fistanlý kýzlarýdýr
aslýnda þýpýdýk terliklerim
fasulye aðacýndan düþtüðüm de yalan

ne desem olmaz
çalýntý çocuklar yurdusun sen
gülüþünden haberin yok
uyandýrdýðýn güneþten

masal kuþlarýyýz diyerek
yaþamaktan vazgeçen
kuþlardan habersiz gökyüzü
gökyüzü olamaz



Sosyal Medyada Paylaşın: