bu, sana ilk ve son sesleniþim Mahlika;
yüreðinin derinliklerinden gelen bu sitem,
korkarým mal olacak canýma…
sürgün vermiþ taze bir dal kadar kýrýlgan,
zemheride boy gösteren bir kardelen kadar maðrur ve asi,
yataðýndan taþmýþ bir ýrmak kadar coþkunsun…
ve deli bir tay gibi koþuyorsun dur durak bilmeden.
dur !
dilin kýnýndan sýyrýlmýþ bir kýlýç gibi.
durul da öyle gel Mahlika !
hazýr deðil bu densiz dünya böylesi aþklara…
sen bir arz-ý endam eylesen
sarsacak tüm nergisleri rayihan,
güneþi söndürecek sendeki bu ruþen – i aþk,
ve mest edecek yüreðinin mavisi tüm melâl denizlerini.
býrakma can kafesimi Mahlika,
yurtsuz kalýrsýn geceleri…
her ne vakit bir kuþ kanat çýrpsa
çýrpýnýr yüreðin,
bir bulut çöreklenir benim gözlerime
ve ben, eririm…
uçurumun kenarýndasýn Mahlika,
unutma!
bu sana ilk ve son sesleniþim,
ezelden kýrýlmýþ senin kanatlarýn
ve sen
hep uçurumun kenarýndasýn…
düþünme artýk Mahlika,
sakýn!
ört en ateþli düþlerini siyahla,
geceye ketm et hepsini yegan yegan,
gözlerindeki bulut daðýlsýn.
poyrazlara býrak,
sinesine býrakamadýðýn tarümar saçlarýný…
ne gam kalsýn yüreðinde
ne gül yapraðýnda þebnem,
düþünme artýk Mahlika,
alev alýyor hayallerinden cehennem…
her þey bitiyor zamanla Mahlika
en zorlu savaþlar bile…
yak gemilerini sen de asil bir savaþçý gibi,
gün dönüyor günden geceye yine,
aklýmýn mahzeninde sarýp sarmalýyorum siyaha seni
kimseler görmesin diye.
baki kalan yalnýz bir sýrr-ý aþk zaten aramýzda,
onu da ifþa etme Mahlika …
dili olsa da söylese senin yerine
her gece gözyaþlarýný gömdüðün yastýðýn,
anlatsa her bir damlasýnda ne “dürr-i gam” saklý
baþlama yeniden aðlamaya Mahlika,
büzme benim de naçar dudaklarýmý
“gidelim bu hüzzam besteden” desem
korkuyorum,
yokluðuna çýkacak tüm sokaklarý aþkýn.
oysa senin ayaklarýn, çýkmazlara deðil;
nar-ý aþk üstünde yürümeye alýþkýn…
pusta kalmýþ bir aþkýn yýkýntýlarý arasýndasýn,
ve melâl denizlerinde boðulmaktasýn,farkýndayým...
gözlerim duasýna katýlýyor göklerin,
çaresizim Mahlika.
kapat gözlerini
ve bekle !
þayeste bir besteyle dillenecek
asýrlardýr “sus”ta beklettiðin düþlerin…
sen,
içimdeki dillenmemiþ nazenin !
bu, sana ilk ve son sesleniþim …
gel otur yaný baþýma,
avutmaz seni bu sözler bilirim,
hepsi boþa zahir…
koy baþýný mavi yastýðýna
ve ebediyen yum gözlerini
açma sabah-ý haþre dek.
yum gözlerini Mahlika,
yum da, bir masal anlatayým sana
aþka dair…