sübut..

tekmil tül çekmiþim dolunaya
kýlcal düþüncemin gergefinden
yalým kýzýlý, manâ çýrasý aþk
taç diken yanýlgý aðý, asýl yara sen


yýrtýk yama soluðumda hepyek
eþeysiz umut, ikinci elci ayan beyan
þubesiz aðrý içinden söktüðüm
çýplak, sakýncalý, yoksunum mecalimden


bulut hýçkýrýðý, güz meleði yaðmur
soysuz cüreti gebeleyen soðuk
týrnak içinde iksir iklim bulmacalarý
takvim ziyaný geçen vakit müphem


süslü aþk lugatýndan yalan düðümlemem
kökü yukarýda, dalý aþaðýda kurur cennet aðacým
birbirimizin gözleriyle akarken kendi içimize
kin birikmiþ bakýþlarýnla üvey kaldým fecrimden


zaman aðrýmakta, yaz göðüne!
sözlerimdeki nazar siyah ferman
del-geç yaprak teslimiyetimi
kurgulu kuruntularýnýn sirkatinle bilen


kaya kýran suskun kozam
bin doksan dokuz çeþit acý melezinden
dur demem kýrýðý kýrk pâre olsam da
medet ummam hassas tatmin kal/leþinden
.
.
.





Sevinç USLU
( hare / Ýstanbul / .. /.. - ferman-ý sübut* )

Sosyal Medyada Paylaşın: