zay..

iç cebimde aðýr telâffuz edilir yetimlikle
çekildim göðsüme sesimi
feci halde týkanmýþ vaktin ücra yollarýnda
düþü yoktur gözümün Cumali


al baþýn öne
düþün
ne çok denemiþim iki ucu bileyli sancýyý
yorulmuþum sur diplerinde
bileklerinden örselenen hayatý
bölüm bölüm güz sayfalanmaktan
aðrýyor ömrümün bütün harfleri


alnýmdaki yarýktan göðe sarýlmýþ sabah akþam
yalnýzlýðýný aðlýyor ihtiyar çocukluðum
biliyor musun
þair diliyle kendi içinde Tanrý’yla konuþurken bir çocuk
insan aklýnýn almayacaðý kadar yaðmur Cumali


üþüyorum þiir boyu
hangi dalýmý tutunsan buz
yüzüme gidenlerimin býraktýðý tuz iziyle
ayný sona nikâh kesiyor hayat
pürhicran pürfürkat
nefesime canciðer zemheri


iliþme söz uykuma
unutup gitmiþsin beklemelerimi
Aralýk deðmemiþ kalbinin sokaklarýna
anlamazsýn hiç nerede yitirilir manâ
nerede baþlar geç kalmalar
özlemek dökülmemiþsin ki kirpiklerini


gözlerime geceyi mühürlemiþ
jiletlemiþim ay dilimi
telâffuzu zor acýnýn upuzun mevsimindeyim Cumali
git þimdi
yeter ki
babam kokan toprakla örtsünler üstümü
beyaz bir karanfil koysunlar baþucuma
annemin sevdiði







Sevinç Uslu
( hare / Ýstanbul / 2008 )






" göðsüme her daim yurt olan Edebiyat Defteri’me
olaðanüstü emek ve çalýþmalarýyla her gün çok sayýda eseri takip ederek
bizlere muhteþem bir feyz sofrasý kuran sn.seçki kuruluna
ve bu yapýnýn saygýn mimarlarýna müteþekkirim.

þiirimi seçkiye layýk görüp güne taþýyan ustalarýma
paylaþýmlarýyla onurlandýran deðerli þiir büyüklerime
ve yüreðini aþk ile Kültüre-Sanata-Edebiyata yaslamýþ
mýsra gözlü kardeþlerime saygýmla teþekkür ediyorum.


hayat üleþen, þiir kuþanan gönüllerinize minnetle..."






Sosyal Medyada Paylaşın: