Yağmur Vurur Pencereme
Yaðmur Vurur Pencereme
Çisil çisil yaðarken yaðmur,
Titrek damlalar vurur pencereme
Buðulu camlarda belirir siluetin;
Yaðar haneme, halka halka nur.
Ýplik iplik yaðarken yaðmur,
Kýrbaçlar ruhumu, yokluðun cereme.
Saf tanelerde gülümser suretin;
Süzüldüðün yüreðimde, þerh gibi dur!
Aðýr aðýr yaðarken yaðmur,
Uzaklarda bir y/aslý aðlar, Kerem’e.
Rahmeti inerken, ilahi kudretin,
Vuslat umuduyla, gözleri mahmur.
Ýnce ince yaðarken yaðmur,
Toprak kokusu benzer ireme.
Yýkanýr günahlarý zilletin;
Yüreklerde ne is kalýr, ne çamur.
Islak ýslak yaðarken yaðmur,
Ýlaç gibi damlarsýn yareme.
Düþer mýsralara, firaktaki halvetin;
Büyür sevdamýz, gözyaþlarýn billur.
Hece hece yaðarken yaðmur,
Bir lâle sokulur içerime.
Hayalinle söyleþir Muhittin;
Kýrýk/han’dayým, etrafým sur.
09.12.2009
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.