ŞEHİTLERİMİZ

Þehitlerimiz

Olur mu þehâdetin hiç boþuna Mehmed’im?
Olmasan onurumuz, ayaklar altýndaydý! ..
Ben, o serzeniþleri, acýlarýmdan dedim.
Senin makamýn Hakk’ýn, hem en üst katýndaydý...

’’Ölü demeyin’’ diyor, þehitlere yaratan!
Ölse neye yarardý, kutsal bilinen vatan? ..
Bu topraklar altýnda, bunca kefensiz yatan
Ol Rabbin methettiði insan sýfatýndaydý...

Hâinleri affetti, memleketin erkâný! ?
Kendi milletimize, dar etti ya mekâný! ..
Bazý meclis mensûbu, donduruyordu kaný!
Onlarýn yüzündendir, ülke yol çatýndaydý...

Canýnla temizledin, tüm hâin mihraklarý.
Vatan yaptýn kanýnla, yattýðýn topraklarý...
Seyret en yukarýdan yeþeren yapraklarý,
Cennetliklerin gözü, hep senin zatýndaydý...

Antalya-2009/11

TDK:

þehadet: yüksek bir ülkü uðruna ölme, þehit olma..
mihrak: odak
sýfat: bir kimsenin hukuki yeri ve özelliði, dýþ görünüþ.

Halil Þakir Taþçýoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: