kýblesini ardýnda býrakan bir düþüm, duruþum sancýlý
aðlayýþlarým yaman akþamlardan doðar
þizofren bir gece dokunur yanaðýma, umudum vurulur
karanlýðýn bakýþýyla gider benden ben olamayan her meþk
eskiyen yüzümün kiracýsýyým, yaþamýn asýlsýz hatýrasý
bir ibriðin gölgesinde durur dedemin gözleri
-ben þeffaf yel gece ise nöbetini sayýklayan köle keder-
ezgisi olmayan bir def olur gözlerim
kulaklarýn hüznüne yuva kurar çýplak benliðim
her dokunan abasýyla sývazlar yaþlanan gülüþlerimi
sokaklarý olmayan bir berduþ olurum, arzusu münzevi
ýþýklar paklayamaz yalnýzlýk cinayetimi
entarisi olmayan sevgiliyim, sükûnetin mabedidir üþüyen yüreðim
...
sevinçler kanatýr uykularý, rüyalar acý zamanlarý sayýklar
dudaklarýmý öper satýr arasý itiraflar, kuytuda kirlenir aþk
bölünen bir sancýnýn kalaný olurum, hatýralar aðlatýr geçmiþimi
ak bir duvak düþer sanýma, kimsesizliðim konuþur
kayýp türkünün hücresine tutunur sesim, yirmi üçünde bir ozan vurulur
sonsuzluðun intiharýyla biter bende kalmak isteyen her ten
...
-ben þeffaf yel gece ise nöbetini bekleyen asi keder-
gülen bir þiir kadar yabancýyým yüzüme, esrimiþ yaralar affetmez beni
nakaratýný cebinde taþýyan çelimsiz mahkumun duasýyým hiç bir ayet varmaz dilime
acýyla yontulu mevsimler düþer kucaðýma
her öðüt erginliðimden utanýr yaþýma okundukça
çarmýða gerilen sinenin paslý çivisiyim, nefretim yetimdir
tiksintinin sahte yüzüne tapmayandýr dizlerim
-ben þeffaf yel gece ise güne teslim olan biçare keder-
sabahýn çirkin aydýnlýðýyla þakaðýmdan vurur güneþ
artýk ölüdür ihanet sandýðýnda kutsal tahrizler
Med Amed