kan baðýnýn en kara düðümünden abortusun vedasýyla irkildi gece aðlýyordu yýldýzlar susuyordum ay ýþýðý gözlerimde aðýt gibi s/üzülüyor ben aðlýyorum o susmuyor
sesime deðen her nefes bir damlanýn intiharýna izleyici kalýyor fýrtýna kopuyor rüya þehrinin dilinden bir çýðlýk d/üþüyorum baba! Avuçlarýmýn kaný kesiliyor Küsüyor dua bildiðim bütün yüzler
bir çocuðun gözyaþýnda býrakýldým secdeye yollar beni duymadý ben de gitme diyen bütün sesleri yaðmur çarpýyor yüzüme küsüyorum bütün türkülere sýrtýmý yaslamýyorum hiçbir cümleye her harf soðuk her imla küs
bitiyoruz on sekizinde bir çocuðun körlüðünde þimþekler bile ürkek artýk ben üþüdükçe kan damlýyor üzerime konuþtukça arsýzlaþýyor dilim gözlerini kaçýrýyor dualar yollar sinsice b/akýyor adýmlarýma dul býraktý beni z/aman aman! sus acýmasýn hatýralar