O İŞİ BANA BIRAK
O Ýþi Bana Býrak
Nemlenmesin gözlerin, ýslanýr her yanlarým
Aðlaman ne de yakýn, o iþi bana býrak! ..
Çekme içini öyle, artýyor isyânlarým
Sen hiç üzülme sakýn, o iþi bana býrak...
Acýmaz mý, o güzel gözlerinin yanýðý?
Hurdahaþ olan kalbim, bu sevdânýn tanýðý.
Þu yaralý gönlümün sensin esas sanýðý,
Mahkûmu olma aþkýn, o iþi bana býrak...
Güzel gözlerinin hiç, olunmaz mý esiri?
O tatlý tebessümün, sanki gençlik iksiri.
Bir bilsen o hüsnünün býraktýðý tesîri,
Ne olur bakma þaþkýn, o iþi bana býrak...
Arada bir hatýrla, koyma ruhumu darda.
Ben esîr-i zülfünüm, düþtüm onulmaz derde.
Sormasan da hâlimi, sus konuþma her yerde!
Olsa da þekvâ hakkýn, o iþi bana býrak...
Hergün ufka bakarým, gözüm dolu yaþ ile...
Ne yapabilirim ki, bu kadersiz baþ ile? ..
Böyle yaþayamam ben, ayaðýmda taþ ile
Atlarým deniz yakýn, o iþi bana býrak...
Antalya-2009/12
TDK:
hurdahaþ: onarýlmayacak biçimde kýrýlmýþ, paramparça...
hüsün: güzellik
iksir : ölümsüzlük veren büyülü içki...
þekva: þikayet
zülüf : sevgilinin saçý, saç lülesi...
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.