ed
zel-lal (VII)
‘’Burhan’ýn Anýsýna’’
dikleþirken memeleri acýnýn
hayat bir kurþunla birleþir artýk
yada bir intihar olur seviþmek
gece ihtilali içinde gönlüm.
kafes kuþu gibi çýnçýn öten sessizlik
bir yudum içkiyle bitermiþ ölüm
ahh rahibelere sunulmuþ kirli bedenler
on sekizlik kýzýn göðsünde dünya,
acý dolu kývrým kývrým uzanmýþ.
ahh bilinmez bir kurþuna dirilip giden
bombalar baðlayýn dizelerime
tinerci çocuklar köprü altýnda,
bayram günlerine üfler hayatý
câmi avlusu bebek doðurur
gülücükler pas tutar bu akþamüstü
her katil duvara kanýný iþler
ahh kahverengi kederlere bürünmüþ annem
umulmaz yerlerden gelirken ölüm
gelinler koynunda resmimi gizler
ve inkar ve cesaret ve tanýk
ve yaþam ve ölüm ve insan
söylenmez artýk fazla söz
yarým kalmýþ hikayesi dilimin
unutmak var ey sevgili, unutmak
aðlýyorsa en kazýntý resimler
beklermiþ martýlar akþam simidi
bir fahiþe doðururken falcýlar
konuþ artýk ey yaþam
ufka vardým diyen can
düzeneði kurulmuþsa ölümün
ben artýk buralarda duramam
konuþ artýk ey yaþým
sen ki otuza bir kala
ahh kapýldýn bir buhrana
veda ettin sonunda,
dirildiðin kadýna.
yaþam ve tanýk
inkar ve insan
zel-lâl
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.