Sen sevmeyide bilmiyorsun, adam gibi sevilmeyide, Ne sevildiðin gibi kalmayý, ne bir yerde durmayý, Ne de susmayý biliyorsun.
Hadi kaldýr baþýný ve yüzüme iyi bak, Ýyi bak yüzümdeki bu derin çizgilere… Bu çizgiler ki asýrlara eþdeðer acýlarýn resmidir.
Say ki, sana göre baþka bir gezegen, Bana göre senin bilmediðin diyardan, Cana can veren, Canlarýn diyarýndan geliyorum.
Bak, iyi bak riyasýz bakan gözlerime…! Þu aðaran saçlarýma, Ve anla ki… Ben yüreði ile konuþanlarýn, En tabiî þehrinden geliyorum.
Geçmiþim soðuk namlu pusularýndan, Geçmiþim hüznün yaðmurlarýndan, Sýrýlsýklam, sýyrýlarak gelmiþim. Mihmandarým sevdaysa benim, Eksilmez heybemde umut. Demlenirken sinemde hasret, Ben aþk olurum, aþk solurum. Aþk doðurur bende her sancý, Olsan da olur olmasan da. Sen benim sevdiðim kadarsýn, ne bir eksik ne de bir fazla...
Celal Þahbaz (yorgunkalem) Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.