Vezin þekli:
Sesler duyunca açtým baktým da penceremden,
Gündüz gibiydi her yer, oysam vakit geceyken,
Birden kýzardý yer gök baktým da penceremden,
Yer gök yarýldý sandým, þimþek çakýnca gökten.
Birden karadý gök yaðmur yaðdý sonra gökten,
Sel oldu coþtu yaðmur, korktum sular giderken,
Yattým hemen, gidip yaðmurlar yaðýp dururken,
Uykum bölündü, kalktým artýk sabahladým ben.
Baktým ki sel gider, yollardan da çýkmadým ben,
Hep radyo dinledim durdum evde, sel giderken,
Çok sonra durdu yaðmur, rüzgar’ da estiðinden,
Çýktým sonunda evden, yaðmur da ! bittiðinden.
Gün açtý ! durdu yaðmur çýktým güneþ çýkarken,
Baktým ki gökte hoþ bir yay vardý bolca renkten,
Baktýkça ben , ne çok göz kýrpardý ! renkleriylen,
Durdum da bolca baktým yollarda hep giderken.