ECEL OLURSUN
Ey canan beni dinle, ne olur dur da þimdi
Aþký gör gözlerimde, çok seven bur da þimdi
Bir bende gedik açtýn, kalpteki surda þimdi
Yaralanan kalbimi, ezme ecel olursun
Yüzün ziyadan izli, ama soðuk kar gibi
Benim uçarý gönlüm, gül dalýnda har gibi
Hicranlara býrakýp, çölde yanan nar gibi
Kavrulan yüreðimi, üzme ecel olursun
Tam sevdayý bulmuþken, gönül konmuþken güle
Hicran vadilerinde, býrakma yaban ele
Ben sensiz yaþayamam, acýyý bile bile
Ayrýlýk defterini, yazma ecel olursun
Yüreðim paramparça, olursa dilim dilim
Tarifi yok derdimin, yanýyorum sevgilim
Kýrýlýr kanatlarým, bir daha tutmaz elim
Ölmeden mezarýmý, kazma ecel olursun
Muzaffer TEKBIYIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.