Şiirlerde Yaşarız(Akroztij)

Ceylan gözlerin, gecenin alacasýna yeter;
Ay, gözlerinin mahzun alyansýna gizlenir.
Nazenin teninde misk-i amber tüter,
Ilgýt ýlgýt esen seherde, yar gözlenir;
Metruk bir handa, yokluðun ölümden beter.

Bir þiirsin, dudaklarýmda demlenen;
Ayrýlýk deðil mi sadece belimizi büken?
Leyla’sýn sen, yýllardýr özlenen;
Iþýðýmsýn, altýn þafaklarda söken;
Melalime dermansýn, biçare beklenen.

Baþýmýn tacý, hayatýmýn tatlý belasý,
Edalým, iþvelim, nazlým;
Yaþantýmýn pembe rengi, cilasý,
Alýnyazým, ahirim, sözlüm;
Zillenen yüreðimin dengi, heyulasý!

Lâl dilim senle þakrak, þen;
Allahýn lütfu, gözümün bebeðisin.
Lâlem açtýkça baðrým ak, gülþen;
El âdem varsýn, ne derse desin;
Mecnunun yaþýyor bak, çöller ruþen.

Yollar uzak, yýllar tuzak olsa da,
Unutmam kartopum, býrakmam seni.
Muhittin’in yaþlanýp, benzi solsa da,
On sekizine girer, bil ki hep yeni;
Þiirlerde yaþarýz Haccem, ömür dolsa da.



02.12.2009

Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: