Yine Mevsim sonbahar Buralarda yaðmur yaðýyor Islandým. Aklýma yüreðine sýðýnmak geldi Üþüdüm. Kanundan kaçan bir anarþisttim Yasakladým kendimi Ürperdim. Güneþ’e ay’a küstüm, karanlýða gömüldüm. Ahh! beni gözden ýrak etse bu aþk Sana kýrgýn deðilim Havin Sana kýrgýn deðilim.
Yoruldum; Yolunda yürümekten yoruldum Hayal edip düþlere gömülmekten yoruldum Her yolun sonu sana çýkar sandým, umutlandým. Yorgun bir sevdalý açlýðýndayým Kolaymý ayrýlýðýn çýkrýðýnda büklüm, büklüm Yol almak. Ve… Nefret dolu gözlerinde var olmak. Ben! Ben bu acýnýn aðzýnda nasýl sevdalanýrým Nasýl umutla yürürüm’ ki, gönlüm iþgal altýnda Nasýl bir daha gelirim En güzel haziran gecelerinde Sensiz nasýlda seyre dalar bu gözler Aðustos rapsodisinde Sana kýrgýn deðilim Havin Sana kýrgýn deðilim.
Yüzümü kamçýlayan gülüþün bir tuzak Uyan artýk ey serçe yüreðim uyan, gözlerine mil çekilecek Yalvarýyorum sana Tanrým, Usandýrmak istemiyorum aþk adýna çekilen acýlarý Çaðýrsam Azrail bile almaz bu canýmý Kara toprak kabul etmez kederli yanýmý Toplayýp götüreceðim bütün anýlarýmý Seninle de paylaþmam senli düþlerimi Sana kýrgýn deðilim Havin, Sana kýrgýn deðilim.
Özlem ÇETÝN/MANÝSA 02.12.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.