^^^^^^^^ doðum günüme^^^^^^^^^^^
aymaz gecelere süzülen
kor ýþýk gibiydi gözlerin
bir yunan þarkýsýnýn içinden geçer
buzukilere ellerinin kýnasý vururdu
hangi kuþun peþine takýlmazdý ki düþlerin
gün yirmi dört saat çabuk geçer
ertesi güne sarkardý gülüþlerin
güne kir taþýrdý geceler
tekneler mülteci taþýrdý kýyýlardan
her boþluða sýkýlan kurþunda ölen sendin
iþgal altýnda kalýrdý ýþýklarýn
tabutlara sýðmazdý sürgün aþklarýn
dilin ötesinde kesilmiþ
bir balýktýr soluðun
dilimin sürgünü
doðum günü yüreðimin
çöz boynundaki düðümü
kayýp zamanlara bir gönderme olsun dudaklarýn
sýcaklýðýnýn ortasýnda bir alev gibi yanayým
kavrulsun beden
seninle yeni doðumlarda kalayým
kördüðümlerimi sen çöz
uçurumlarýmý uçur daðlara
ömrüm hep senin avuçlarýnda olsun
bir deniz feneri gibi
dudaklarýnýn ortasýnda
aþka yol göstermek
boynumun borcu olsun
otuz kasým iki bin dokuz
Ýsa Ýnan