kuþlar döndüklerinde bil ki mevsim bahardýr
biliyorum
yanýndasýn yalnýzlýðýmýn
gece iner
korkarým gölgemden
soluðuna sarýlýr
düþlerinle yatarým
biliyorum ki
seninle canýma can katarým
yalnýzlýðýmýn yankýsý vurur geçer daðlara
yorgun bir buluta yataklýk yapar göz pýnarlarým
sen vurur geçersin yumruklarýný hasretin baðrýna
bir usturanýn uyanmasýný bedeninde saklarsýn
zulanda
hep ayný o mýzýka
gölgelere kuru aðaçlar dikerken günler
özgürlüðün dallarýnda umutlarým yeþerecekti
hayata bu yaþta veda edecek kadar korkak deðildim
ben usturadan önce uyanacaktým uykulardan
çýplak bir yürekle kendimi þafaklara salacaktým
gün doðumlarýný bekleyecekti çocuklar
okullara gitmelere hazýrlanacaktý
içi pasta / içi börek / içi umut dolu çantalar
bütün aþklar yaralý
bütün yataklar kanamalý
analarýn sancýlarla sarýlý
sütten kesilmiþ göðüs uçlarý
beþikler çoktan yakýlmýþ soðuktan
kurumuþ bebelerin dudaklarý
artýk kim susturur ayrýlýklarý
ölümün eskiyen yüzüydüm
tanrý evlatlýktan attý beni
artýk bundan böyle
cehennemin dölüyüm
üzerimize ne biçildiyse onu giyindik
ne yazýldýysa yazgýmýza onu yaþadýk
yaralýydýk
bir suçlu gibi bizi vuranlardan utandýk
küllerin içine yeni güller dikecek kadar
ustasýydýk sevdalarýn
önce dikenini sevdik hayatýn
dudaklarýmýzý kanattý týrnaklarý
mayýslarý bir yüktü omuzlarýmýzda
temmuzlar anlýmýzda yanýk bir ayýp
eylüller büyük bir kayýp
kayýtsýzdýk kimliksiz iklimlerde
sevdikçe düþtük böyle topraðýn derinliklerine
tohum diye gömdüler
kýçlarýndan çýkan boklarla karýþtýrdýlar
bu yüzden bizi
sevgisizliðe de alýþtýrdýlar
uzun boylu bir aðýttý elvedalar
yasaklarý koynunda büyüttü namlular
türkülerimize kara çaldýlar
karanlýklarda kýrýldý tüm aynalar
rakýyla sardýk yaralarý
üzümleri dövüp
hamur yapýþtýrdýk
tez elden ve yeniden
yeniden vurduk baðýrlarýmýzý fýrtýnalara
kangren oldu aþklar dilimizin ucunda
þimdi bozgun mevsimi
kavunun kabak
elmanýn kurda vurduðu
babalar yük
kadýnlar uçurum
çocuklar
aþk vurgunu
þimdi bir kurþun soyunur teninden
bir þair
þiir vurgunu
biliyorum
avuntu zamanlarýdýr
muhbir ay dolanýr tepemde
hasret bir kez daha bende yaþlanýr
biliyorsun
kuþlar döndüklerinde bil ki mevsim bahardýr
þimdi bir kurþun soyunur teninden
susma deltasýnda ömrümün
sana son sözüm
ecelim sen olacaksan
ölürüm..................
zaman bir aralýða dayandý iki bin dokuz
Ýsa inan
Not: Bu güzel siteye emeði geçen herkese ve seçici kurula
saygýlarýmý sunuyorum.
Þiirlerle kalýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.