Ruhune Embetya

þakak hizandan kýrýþýklýk akar
yoðun bir gençlik geçirmiþsin
komalýk kalemler ordusu saldýrýr ruhani bir hazla
yaþ yetmiþ manevralarýn
bir illüzyon gösterisi gibi

büyüler ve son bulur bir fransýz votkasýnda
alev alev atýlan tokatlarýn
kýrmýzýsý darpta
öksüzüm benim

senin gibi kaybolmuþ bir afrika prensesi gibi öksüz
kömürleþmiþ uykulara raðmen
elmastan yataklar deðse de bedenine
bir tas þevkat midesine iner
seyr-i hüznüne dalar þimdi

soluk bir krallýkta gözleri hüzün dolu
bakar da bakar
tacýndan damlar emirleri
sen oraya gidersin
sen þuraya gidersin
gitmek ne kelime
sorarým kendime

labirentlerimde yine labirent yapsam
yolunu bulamamýþ bir kaðýtta
uçarým ve iktidarýmý ararým

sakat bir martý misali
tamiri imkansýz
çatlak
tedirgin
bulupta yamalanan maça kýzý gibi
oynanmaya hazýr

beni de uçur
donuk bir paçavradan koptun alize
artýk doruklardayým
aðrýdan evereste
sayfadan romana
bir gidiþattayým

göz altý bezlerinden
sýcak bir kanepeye dönüþürsem
dedeciðim sýðýnmýþ dizlerimin üstüne
tek nasihatdaþým
kararmýþ kaþlarýna bakarým
rutubetli bir mevsim katýlýr kekeme diline

pýlýný pýrtýný toplamýþ cümleler
ardý ardýna dökülür
namlu titizliðinde beklemededir gizliliðin

alfaben kördür
gözükmez
sabah bakýþlý bir hayalsin sadece
ayazlarda üþümektesin rol arkadaþým
Ruhune Embetya

EMRE EVREN YALÇIN
"benimle olma! benim ol, benim..."

Sosyal Medyada Paylaşın: