pýrýl-pýrýl güneþe uyanan, bir bahar sabahý serinliði
gül yapraðýna düþen çiy damlasýnýn berraklýðý
kelebeklerin kýr çiçeklerinde uçuþurken aldýðý haz
susuzluktan çatlayan topraðý okþarcasýna yayýlan su gibi
dalda kalan son yapraðý kavururken kýzýl güneþ
ve bütün umutlar yönünü umutsuzluða dönmüþken
nedir anlamý yüreðimdeki bu meltem esintisinin
okyanuslar gibi serinleten ve hülyalara salan bu duygu
saðlam dur yüreðim, kaptýrma kendini birden bire
deðilsin sen bir menekþe ya da hercai, hangisiyse
saðlam dur ki, sevdana duyduðun hüzün az olsun
hüsrana uðradýðýnda duyacaðýn hüzünden
anla iþte, korkuyorum yabancýsý olduðum duygulardan
badem aðaçlarý misali bu vakitsiz bahar neden
biliyorum gene yetim kalacak sevda þiirlerim
biliyor ve hissediyorum ama gel gör ki
yüreðime anlatamýyorum
25.11.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.