Seheryelim 2
Ömrümün son demindeyim
Bacaklarým…
Artýk bedenimi tutmaz oldular
Bedenim…
Kafamý taþýmaz hale geldi.
Binlerce kilometre yol almýþ,
Savaþtan çýkmýþ,
Yorgun savaþçý gibiyim…
Ben hayatým boyunca
Mevsimin dört halini,
Dört ayrý yerde yaþadým
Sahra’ da soðuk geceler geçirdim
Kum fýrtýnalarý eþliðinde…
Hal þu ki gündüzlerim çok farklýydý
Güneþten parlayan kum taneleri
Kýzgýn kor misali…
Bu kez sýcaktan yürüyemez oldum.
Mevsimin dört halini,
Dört ayrý yerde yaþadým.
Bahar aylarýnda çocuklar gibi
Avustralya steplerinde koþtum,
Kendimi bir film yýldýzý zannederek…
Lakin akýbet filmlerdekine benzemedi,
Benim bir mutlu sonum olmadý…
Mevsimin dört halini,
Dört ayrý yerde yaþadým.
Yaz oldu diyar diyar dolaþtým sahil kentlerini
O koylarýn parýldayan sularýnda
Bedenimin her zerresi
Tadýna vardý her su tanesinin
Her bir farklý koyun kumsalýnda
Hep ayný güneþle yandým ben
Mevsimin dört halini,
Dört ayrý yerde yaþadým.
Kýþ olduðunda ise,
Soðuk denince akla gelen
Ýlk yere gittim, Rusya…
Saint Petersburg caddelerinde tur attým bir baþýna
Sokak aralarýnda ve göl üzerinde kayan
O masum çocuklarý izledim,
Çocukluðumu hatýrladým…
Kar kýyamet içinde,
Köyümün yaylalarýnda ýrgatlýk yaptýðýmý
Ve o küçücük bedenimle kocaman hayvanlarý
Yönettiðimi hatýrladým…
Ben çocuk olamamýþtým, hüzünlendim.
Ben her mevsim,
Hüznü bir unutup bir yaþadým.
Hayatýmýn her anýnda acýyý hissettim.
Yalnýz tek bir zaman vardý,
Sadece bir vakit… Ben o vakit mutluydum,
Ben seher vaktinde gözleri ýþýl ýþýl bir çocuktum.
Her seherde sen uzaklardan bir yel gibi
Yüreðime geldin, sýcaklýðýný hissettirdin,
Sen Seheryeliydin.
Dört mevsim, dört yer hepsi gelip geçti,
Bir sen kaldýn Seheryeli bir sen…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.