Ay çiçeklerinin Daima yüzünü güneþe döndüðü gibi Ben hep sana döndüm, Ben kendimi sana adadým Senin için patlayan bir volkandým
Bir aþk hikayesinin son demlerindeyiz Birbirimize bir hayli yakinken bile Sen uzak olmayý seçtin, Bense umutluydum, Kendimi sana en yakýn hissettim.
Bir film þeridiydi sanki bu aþk Seni yaþarken Hayat bir anda geçiverdi. Þimdi, Bende koy verdim güzelim… Anladým ki; Lazým deðil artýk ne ismin ne cismin Sonuna geldik iþte kýsa metraj bir filmin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
taleb_e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.