Vakit sarýdan kýrmýzýya çalarken Yüzüne bir parça ziya vurur, Bir nevi nur gelir cemaline. Önünde parýltýlý mavi bir deniz... Bir baþýnasýn, Bir banka oturmuþsun, Düþüncelerin denizin derinliklerinde, Kaybolmuþsun... Herkes gibi var seninde Ýlginç, özgün bir hikayen...
Farkýnda bile deðilsin, Etrafýna ýþýk saçýyorsun, Bir vapur sireni ile Ansýzýn irkiliyorsun Sonra kalkýyorsun usulca Oturduðun kahverengi banktan... Bozuk... Yer yer asfalt Bazen parke taþ desenli yere bakarak, Yürüyorsun sahil boyu... Yürüyüþün sükunet içinde Lakin, içinde çalkantýlar hüküm sürüyor...
Aniden cýkýveriyor karþýna biri Yüzünde bir korku, Büyüdükçe büyüyör gözlerin Kaskatý kesiliyorsun... Gücün yok direnmeye, Bir kuþun kanatlarýný Yere býrakmasý gibi Salýveriyorsun kendini... Ve teslim oluyorsun Herkese, her þeye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
taleb_e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.