Ölümden öte
Tenimde ki günahlar ruhumda düðüm düðüm.
Gönle düþen her arzu içimde kör bir düðüm,
En büyük cefaydýn sen bu âlemde sürdüðüm,
Bu halimin suçlusu kader deðil yar mýdýr?
Ölümden daha öte baþka bir yer var mýdýr?
Mevsim mevsim yayýldýn düne güne yarýna.
Hayat adýmlýyorken ömürüm zararýna.
Yýllara hasret düþtü yüreðimin harýna,
Saçlardaki beyazlýk ak deðil de kar mýdýr?
Ölümden daha öte baþka bir yer var mýdýr?
En ince eleklerden ruhumu eliyorum
Sevda imbiklerinde kendimi demliyorum.
Hayat deðirmeninde mevsim tüketiyorum.
Hazandan sonra gelen kýþ deðil bahar mýdýr?
Ölümden daha öte baþka bir yer var mýdýr?
Avcýnýn tek arzusu gönlündeki gazaldir.
Bahta kara düþse de hayat yine güzeldir.
Kader ecel zaptýnda yaþanan bir gazeldir.
Sevdalar bahar deðil alazlý bir nar mýdýr?
Ölümden daha öte baþka bir yer var mýdýr?
Kanat takýp ta uçtu ömür yavru kuþ gibi.
Mazimde kalan anlar acý tatlý düþ gibi.
Heba olan umutlar gözlerimde yaþ gibi.
Nefes aldýðým her an kâr deðil zarar mýdýr?
Ölümden daha öte baþka bir yer var mýdýr?
Mahmut Çetin Zorba
18 Kasým 2009 Antakya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.