TUT ELLERİMİ

Sen gittin öksüz kaldým, zaman durdu ses sustu.
Suyu kesmez kör býçak, sinemi nasýl kesti.
Caným alsa razýyým, iþkence etmek kastý.
Adýn dilimde tespih, yürek yanýyor kordan.
Haydi, tut ellerimi, kaldýr düþtüðüm yerden.

Ömür dediðin bir gün, akþamý beþ geçiyor.
Mevsimler hýz kazandý, kanat takmýþ uçuyor.
Güllerimi don vurdu, sade diken açýyor.
Canandan vazgeçilmez, geçiliyorken serden.
Haydi, tut ellerimi, kaldýr düþtüðüm yerden.

Ýçimdeki yangýný, söndüremez yaðsa kar.
Sinem dilim dilimdir, tabip ol da yaram sar.
Aþkýn merhemi sende, dermaný olup da sür.
Alev aldým yanýyor, yüreðimdeki hardan.
Haydi, tut ellerimi, kaldýr düþtüðüm yerden.

Bahardaydý düþlerim, vurgun yemeden önce.
Kýþlara teslim þimdi, yüreðimdeki gonca,
Tek seninle dillenir, seninle açar anca.
Kutsal bir haber gibi, çaðrý beklerim yardan.
Haydi, tut ellerimi, kaldýr düþtüðüm yerden.

Býrakma ellerimi, tökezledim kaç kere.
Yanýmda sen olsaydýn, düþer miydim hiç yere?
Senle refahta gönül, seninle düþmez dara.
Secdeye vardý sevdam, eser kalmadý kirden.
Haydi, tut ellerimi, kaldýr düþtüðüm yerden.

1 Nisan 2011 Antakya

Mahmut Çetin Zorba
ÞÝÝRÝME SES OLAN SAYIN AKIN ÖRSMEN’E TEÞEKKÜR EDERÝM
Sosyal Medyada Paylaşın: