Son Buse

Ey benim çiçek bahçem ey benim nazlý gülüm
Hazanýmdaki sevdam bu sevdaya ben kulum.
Senle buldum ben hayat seninle gelir ölüm.
Ýçimde bir sen varsýn onu çok seviyorum,
Gözümde anýlarý yaþlarla siliyorum.

Önce helalim idin artýk bana el oldun.
Aþkýmda meltem idin þimdi kara yel oldun.
Baharda yaðmur idin bentler yýkan sel oldun.
Ýçimde bir sen varsýn onu çok seviyorum,
Sende kalan anýlar yok oldu biliyorum.

Son mektubum sana bu bekleme yollarýmý.
Nafile dualara açtým ben kollarýmý.
Sevda þarkýlarýna susturdum dillerimi.
Ýçimde bir sen varsýn onu çok seviyorum,
Bu son vedadýr sana artýk ben gidiyorum.

Bekle döner diyerek gül kokan pencerede.
Hayal bile kalmazken boþ kalan çerçevede.
Meçhule düþer yolum katran renkli gecede.
Ýçimde bir sen varsýn onu çok seviyorum,
Vuslata bentler çektim gurbette kalýyorum.

Bulutlara astýðým hamak yataðým oldu.
Son busemi koymadan gözlerim yaþla doldu.
Dil ucunda dilekler hasrete suskun kaldý.
Ýçimde bir sen varsýn onu çok seviyorum,
Bu son buseyle sana mutluluk diliyorum.
Saadet dileyerek seni terk ediyorum.

Mahmut Çetin Zorba

20 Kasým 2009 Antakya


Sosyal Medyada Paylaşın: