KADER SOKAĞI

ýssýz bir sokaða daldým gene
aklýmda sen varsýn.
sokaðýn sonu karanlýk
o da benim gibi yalnýz.

benim senden ayrý kaldýðým gibi
o da gece lambalardar uzak
ayný kaderi yasýyoruz.
ben sensiz, oda lambasýz

gene yaktým son sigaramý
adeta seni içimde öldürürcesine
dumanýný içime çektim.
ama ne fayda..........

sokak adeta benim sigara ateþimle
sevindi.. onunda mutluluðu sadece
birkaç nefes kadardý.
sigara bitince o da yalnýz kalacaktý

belki yalnýz kalacaktý ama;
benden daha þanslýydý.
en azýndan sevdiðine az bir süre olsa bile
kavuþmuþtu...... ya ben.

karanlýk bir sokak bile benden daha þanslýydý.
bense sevdiðimin yüzünü görme hüznüyle diz çöktüm.
yüzünü görmeyeli kaç sene olmuþtu,
on mu, onbeþ mi? onu bile hatýrlamýyorum.

elimdeki tek resmin bile
solup renk deðiþtirmiþti.
acaba oda þimdi solup renk deðiþtir miþmidir?
görsem tanýyabilecek miyim onu.

benim onu düþündüðüm gibi,
o da beni düþünüyor mudur?
ya da beni tamamýyla unut muþmudur?
o da benim gibi acý çekiyor mudur?

unutulmaya mahkum, yalnýzlýða esir oldum.
sevmeyi bile beceremedim.
halimden anlayan çýkmayacak
gene yalnýz bir þekilde göç edeceðim.

saat sabaha yakýn
biliyorum birazdan güneþ geceyi silecek
sevdiðine kavuþmadan son bulacak.
benim kavuþamadýðým gibi.

ayný kaderi paylaþýyoruz ama;
ayný þeyleri sevmiyoruz.
sen sevdiðini hep burda bekliyorsun,
ben ise nerde bekleyeceðimi bile bilmiyorum.

ve güneþ doðdu.
bekleyiþin sona erdi.
ya benim bekleyiþim
nerde son bulacak. baþka bir sokakta mý? yoksa.....

güneþ ýþýnlarý gözüme geldi,
gözlerimi kamaþtýrýyor.
yoksa sen içinde misin? beklediðim.....
hayýr içinde deðilsin. güneþ bile senin kadar gözlerimi kamaþtýrmýyor.

acaba þimdi karþýma çýksan eskisi gibi
karanlýkta kalmýþ gözlerimi
kamaþtýrabilecek misin?
eminim gene kamaþtýrabileceksin.

senin beni terk ettiðin gibi,
gece karanlýðýda beni terk etti.
gene hasretinle baþbaþayým.
peki sen kiminle baþbaþasýn.

bana elveda bile demeden gittin.
beni sensizliðe terkkettin.
senden geriye bu solmuþ
fotoðrafýndan baþka birþey kalmadý.

yokluðunda aðlamadým
birgün dönersin diye hep bekledim.
hep o umutla yollarýný gözledim.
anlýyorum ki þimdi aðlamak lazýmmýþ.

sen bana elveda bile etmeden gittin.
ama ben sana elveda ederek gideceðim.
belki bir gazete mahþetinde,
belki de bir flas haberde görüp veya duyacaksýn.

mezar taþýma da o vefasýzý çok sevmiþti yazsýnlar.
solan resminide benimle gömsünler.
burda yalnýz kaldým.
bari orda yalnýz kalmayayým. ELVEDA

Orhan YOLBAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: