Bahardý o zamanlar, hem mevsim hem biz
Salkým salkým çiçekler gibiydik, yoktu tasamýz derdimiz
Ve okulumuzun bahçesinde akasya aðaçlarýmýz
Coþkuluyduk iþte, memleketimizdi tek sevdamýz
Yerimizde duramaz çaðlardýk ýrmaklar misali
Delikanlýydýk, kaynardý yüreðimiz kýsacasý
Kanýmýz akadursun damarlarýmýzda deli deli
Bir öðretmenimiz vardý yüzünü imamlar göresi
Birkaç soru çözdürmeye girerdi dersimize
Sadece biz yan gelip ense yapmayalým diye
Karþýlýksýz býrakmadýk, bir baltaya sap olamadýk
Etiketsiz kaldýk, bir plakaya dahi yazýlamadýk
Etiketimiz mi olmadý adam mý olduk yoksa
Vallahi ne kimsenin ahýný aldýk, ne malýný çaldýk
Ne gözümüz oldu kimsenin parasýnda pulunda
Ne ovasýnda, düzünde ne oðlunda, kýzýnda
Malûm öðretmenden yediðim tokat ise hâlâ aklýmda
Mesele ders de deðildi, saðcýlýk solculuktu ya
Küçük düþürülmüþtüm, bir çok söz söylenirdi ama
Terbiyem müsaade etmedi bakakaldým þaþkýnlýkla
Ýþte böyle; hep kavgayla baþlar dostluklarým
Bazen çok kýrýlýr bazen de kýrarým
Sonra oturur kendi kendime bir güzel aðlarým
Yine de geçmez ise kahrým, anama mektup yazarým
Zaten doðarken de aðlamýþ, baðýrýp çýðýrmýþým
Daha o zamandan, anamla baþlamýþ kavgacý yaným
Ne vardý biraz daha yatsaydým þurada
Neden dokuz yýl deðil de dokuz ayda getirdin dünyaya diye
Her kimle kavga etsem, sonunda dost oldum ama
Bir tek matematik öðretmenimi affedemedim
Bu yüzden Akasyalar ve baharlar çok koyar bana
Yine de en sevdiðim aðaç ve çiçektir Akasya….
Hatice AK
20.11.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.