Oturmuþsun balkona Denize bakarsýn Baþýnda beyaz yemeni Hülyaya dalarsýn
Ne düþünürsün kim bilir Pembe gömekli kadýn Ayaðýndaki terlik Çýkmýþ bacaðýný sallayýnca Eteðin hafifçe kalkýyor Ufacýk bir rüzgarla
Arada sýrada uyanýyorsun Daldýðýn sýrlý alemden Bu kadar önemlimi Düþündüklerin Seni hiç mi etkilemiyor Denizde gördüklerin Ama düþünmek sana yakýþýyor Elini þakaðýna at Düþün düþünebildiðin kadar Pembe gömlekli kadýn Mavi etekli kadýn...
(Düþünmek insana yakýþýr...)
20.06.1982 Necati ÞÝMÞEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
nesimsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.