Sevmek ve hoþ görmek Sebep ve sonuç neticesinde Ekþimeden mayalanmak gibi týpký boza tadýnda bir þey Eðer sevmek, Yüreðindeki bilinmezlere Mersiye döþemek ise nedensizce Baðlanmaktýr gönül baðýyla kendi içine. Bir gün gelip bozulunca kalbe giden tüm yollar Kalýnca çöl ortasýnda susuz ve periþan Kuruyan dudaklara bir damla su yerine Sürülür ise en keskin býçaklar Kendi içindeki senle vedalaþabilmektir Hoþ görmek. Sevda yürekte can pazarýdýr Gözler kör, kulaklar saðýrdýr Paranýn hükmü bedenden aðýr Can alýnýr can satýlýr. Bu meydan er meydanýdýr Meydan er bekler, er ise meydan Hele bir de kükremeye görsün içindeki þeytan Bir ýþýk yakar ki yeri göðü yaratan Ýþte o zaman Mertlik demir bir leblebidir aþk olsun yutana Bükülmez bilek ister,deli bir cesaret,mangal gibi bir yürek ister Adamlýk yakýþýr artýk meydandaki adam olan adama Þeref madalyasýdýr yüreðine damga diye vurulan. Bu gün kötüyüm ! Sancýsýz doðumlarla üvey sevdalarý düþük yapýyor bedenim Kan içindeyim ! Þimdi, Ne þairin þiiri umrum da Ne de Bin telden müzik çalan çingenelerin raksý aklýmda Boþ vermiþim, Ey, geceden sonra gündüz umuduyla yatýlan, Gündüzün kadrini bilmeyen düþlerim... Ey, her býçak kesiðinden sonra yeniden atýlan dikiþlerim Kapýlarým artýk size kapalý. Serpilip boy verseniz de, cihana civan olsanýz da Güdümlü düþüncelerin öldürücü darbesi altýnda Þafak sökmeden, Perde çekme sýrrýný saklayamaz ise gönlüm Varsýn, Sevmenin suçu namerlik olsun kulaklarda Varsýn, Madde hükmüyle infaz edilsin söz ile kelam Umurumda bile deðil Ýsterse özünü yitirsin ateþten sonra kalan köz Neye yarar, Aromasý bozulmuþ bir þerbet gibi Garip bir tat olarak kaldýn artýk sen dudaklarýmda. Her seni hatýrlayýþým da Ýçi kurumuþ, kof yüreðindeki yarasa bakýþlarla Arsýz sokak kadýnlarýnýn aðzýnda çürümüþ bir sakýza dönen Hepsi senin olan ama sahipsiz kalan Sevdalarýn bir bir gelecek aklýma.
Hande
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.Hande HAGHGOUİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.