ÖZLEDÝM ANNEM SENÝ
Baþým aðrýyor anne, yine o anlardan birindeyim
En çok bu anlarda düþünüyorum seni,
Sesini, sevgini, þefkatini...
Çokmu aðrýn var diyen, baþýmý bekleyen seni.
Yanýmda olmaný özlüyorum anne
Ýlaç fayda etmemiþse, kalk iðneye gidiyoruz demeni
Seni özlüyorum anne sadece seni.
Ya da çocukluðumu...kýymetini bilmediðim
Su gibi geçen yýllarýmý istiyorum þimdi
Sesinde, sevginde, þefkatinde
Yaþayamadýðým ama çok özlediðim günleri istiyorum
Seni çok özlüyorum anne...
Bak ne haldeyim gör halimi
Ninnilerle büyüttüðün,
Sevgiyle okþadýðýn yýllar boyu
Kýyýp yan gözle bakmadýðýn kýzýn karþýnda.
Eller kýydý annem hiç acýmadan
Daðlandý yüreðim, kirlendi ruhum
Eller deðdi bedenime
Diller uzandý yüreðime...
Sevgimi alýp nefretlerini ektiler bana
Emeklerimi harcadýlar hoyratça
Yýllarýmý çaldýlar en güzel çaðýmda yalanlarla...
Ne hallerdeyim gör halimi annem.
Hiç kimse sevmedi sarmalamadý beni senin gibi
Sahteymiþ senden baþkasý, öðrendim.
Kirlenmiþ dünyanýn kirlenmiþ emelleri varmýþ
Yaþayýnca annem yaþayýnca öðrendim.
Özledim seni annem, sevgini
Tüm sözlerini hatta azarlarýný...
Gelsen yine sarsan beni, alsan içine yüreðinin
Ve huzurla dayasam baþýmý gögsüne
Ordan baþkasý yalanmýþ annem, öðrendim...
münevver erdoðmuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.