Yazýk bir þiir býrakýyorum sana Öçlerinden arýnmýþ bir tabutta…
Yollar kadar kandýrýlmadým hiç, Ama yollara kandým hep… Deðmediðim her yerinde bir sýzý, Küçük bir çocuk gülüþü gibi kalakaldým. Evet, bu baharlara döktüm kinimi…
Daha dün, örüyordum seni hayallerime, Bir rüyada görmek yetmiyordu hiç! Ýçimde kanayan bir yara gibiydin Sonra ne olduðunu hiç anlamadým ki… Gittin, geceler çöktü gündüzlerime…
Artýk beklesen de olur, beklemesen de, Yeter ki unutma o günlerimizi… Bak, unutma/ yoksa yaralarým, Yine kanar, durmadan… Sözlerim de karýþtý bu ayrýlýða.
Acýlarýma katlanýp koþuyorum sana, Koynumda yetim bir þiirsin þimdilerde…
Emre onbey
Sosyal Medyada Paylaşın:
emre_onbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.