..La Minör..

baþucumdaki ayrýlýklara bakýyorum gece gündüz
affýna sýðdýrýyorum kekeme hüzünlerimi
nezih bir dilekçe yazýyorum , gençliðimden emanet
kaldýrýyorum masalsý,
la minörlük tonda büyüyen aþk’ý..







bir tutsak iklimin yaðýþlý havasýnda gördüm saç rengini
katreler üþüþmüþtü tellerine,havasýndan mýdýr bilinmezdin?
ince ince raks eder gibi onuyordu, beyaz mavi alacalý yaðmur sesi
kederi de mi yakýþtýrmýþtýn yüzüne,anlayamazdým ki?


usumu bir ihtilal uðruna yerle bir ederdi senin sebebin
ben ki hiç olmadýðým kadar,senin esirindim
zulamda kalan firari düþlerimi,düþünmezdim,düþ sendin
ben ki yaþamayý olanca kýrgýnlýðýyla,dilinin ucunda sevdim..


hangi aðýr hasta görsem,sýrada bekleyenim
baþkasýna deðil inan,aðlamaklý tebessümlerim
yarým âh ile gam arasýnda,yarým zaten senin
hangi aþk zehir akýtmýþ ki,bir türlü gelmez tecellim


bir tadý aðzýmda bir þerbet sanki gülüþlerin
oysa yeterince sevilmediðimi zaten bilendim
bütün sözcükleri besleyip büyüttüm de, bir sana kelam edemedim
düðümlendiðin boðazýmda,bir lokma ekmek,bir damla su idin...



Sosyal Medyada Paylaşın: