Gönlümün Kışları

Ne soðuklarda kýþladý gönlüm,
Ne boranlar, ne fýrtýnalar, ne tipiler gördü.
Gözleri olsa yüreðinin, yüreðimi görürdü.
Elleri olsa dokunurdu topraðýna,
Ayaklarý olsa gezinirdi hoþ kokulu çiçeklerinin arasýnda.
Sevseydi ayrýlamazdý sevdamýn gölgesinden bir an olsun.

Her defasýnda yeniden sürgün verdi yüreðim,
Yeniden tutundu sevdaya.
Yalancý baharlara karþý koyamasa da,
Her çiçeðini kurban etse de yamalý sevdalara,
Ayakta durmasýný bildi anlam veremediðin gururuyla.

Sevgililerin buðusu hala durur gözlerimde,
Sözleri hala gezinir sinsi sinsi, zihnimin en kuytu köþelerinde
Ve haklýsýn sende unutulmayacaksýn.
Bakýþlarýn eritecek yüreðimi her hatýrladýðýmda,
Sözlerini bir hançer gibi taþýyacaðým hafýzamda.
Ellerinin yumuþaklýðý ellerimden,
Saçlarýnýn kokusu zihnimden gitmeyecek,
Hiçbir zaman buðun gözlerimden silinmeyecek.
Yüreðim her zaman anacak aziz hatýraný,
Hiç kimseye belli etmeden taþýyacak nazlý sevdaný.

Ama senin kýþýn, senin boranýn, senin fýrtýnan,
Solduramayacak gönül bahçemin çiçeklerini,
Donduramayacak yüreðimin topraðýný,
Koparamayacak hayattan, sevdalý yüreðimi.
Zor geçecek kýþýn, soðuðun hapsedecek duygularýmý,
Ama aþk güneþi doðduðunda
Ve kýþýnýn karlarý eridiðinde
Yeniden sürgün verecek gönlümün çiçekleri.

Ýþte bu yüzden sevgili,
Seninle baþlamayan sevda yolculuðum,
Sensizde yoluna devam edecek.
Bu kýþlar, bu boranlar, bu fýrtýnalar,
Senin gibi sevgilim, geldiðin gibi gelecek,
Gittiðin gibi gidecek...

Sosyal Medyada Paylaşın: