Mehmedim

Vatan borcu namus borcu çýktý gurbet yoluna,
Belki uzak belki yakýn vardý asker ocaðýna.

Ana baba hasretine yar hasretini ekledi,
Aslan gibi yüreðiyle vatanýný bekledi.

Ne yorgunluk dinledi ne de hissetti keder,
Cesaretiyle Mehmedim tüm dünyaya yeter.

Hangi tepe hangi dað engel olur Mehmede,
Gölgesini gören hainler tir tir titremede.

Gelgelelim hain bu, insan deðil hayvandýr,
Nice hayvanlar var ondan daha insandýr.

Hain dediðin kahpedir, kahpelik ondan sorulur,
Kahpeliðe dað dayanmaz, aðýrlýðýndan yorulur.

Mehmedimin anlý ak vatanýný beklemede,
Tertemiz yüreðiyle borcunu ödemekte.

Yüreðinde korku yok gözlerinden bellidir,
Mehmedimin makamý þehitler cennetidir.

Gece içinde pusu, aktý mermi geceye,
Þair yüreði dayanmaz akar gözyaþlarý heceye.

Mehmedim de korku yok savundu vatanýný,
Aslanlar gibi savaþarak feda etti canýný.

Þehit oldu Mehmedim makamý cennet baðýdýr,
Ölmedi can askerim yeri vatan topraðýdýr.

Hainler zannediyor Mehmedime kurþun iþler,
Ne Çanakkale, ne Sakarya hiçbirisi ölmediler.

Kancýk hain korkudan kaçarken Mehmedimden,
Mehmedim koþmak istedi hainlerin peþinden.

Býraksalar Mehmedimi boðardý hain kahpeyi,
Elleriyle parçalardý görürdü kahpe, silleyi. .

Gece güne dönerken düþtü yangýn evlere,
Yalnýzca evlere deðil koskoca memlekete.

Vatan saðolsun derken Mehmedimin anasý,
On evladým olsa feda olsun dedi þehidimin babasý.

Ýþte bu aþkla sever Mehmedim vatanýný,
Görülmemiþ silleyle yýkar hain düþmanýný.

Sosyal Medyada Paylaşın: