Şimdi Gelsen
Þimdi gelsen...
Belkide sevemem seni.
Sayýklarým gündüz gece adýný kimbilir?
Ya bu sabah düþersen pencereme!
Herhalde istemem kýrýk kanatlarýný.
Ýndirirsin gözlerinin buharlý panjurlarýný,
Yutkunursun kalbinle,
’Gerçekten mi?’ dercesine...
Keskin mecralar açýlýr dizlerinin önünde,
Ama kimbilir belki gelemem seninle?
Þimdi gelsen...
Bir gülsen gözlerimin dilinden anlayýp,
Büküp boynumu yüzümü ekþiltirim.
Büsbütün yük bindirirsin yaþanmamýþ ömrüme.
Aðýr gelirsin yeni doðum günlerime.
Öldüðüm günü tayin edersin üzerime doðduðunda!
Iþýltýlarýn maviye hücum eder akýn akýn,
Kesilir kavruk bedeninden tüm ergenliðin.
Sen artýk olgun bir kadýnsýn.
Ve kaybetmeyi...Kaybederken aðlamayý öðrenmelisin!
Kimbilir eskisi gibi aðlayamam seninle?
Þimdi gelsen...
Geç kaldýn derim kolayýna kaçýp.
Zaten geç yaþanmýþ zamansýz geliþine sýðýnýp.
Yüzüne demir kapýlarý iterim.
Gordonlu saatin altýnda geçmeni beklerim bedenimden,
Bu inadýn vasýfsýz kalýr intiharlarýma....
Mümkün mertebe içime dönerim,
Gizli kalmýþ bozulmayan yanýndan sana bakarým.
Seni küstürmek için gülüþüme,
Eski aþklarýmý indiririm satýrlara.
Ama iyi olur bu kaçýþ,
Kapýmý aþýnýdýrmazsýn bir daha.
Kimbilir þimdi gelsen sevemem seni?
Þimdi gelsen...
Banklarda çay simitten geçtiðimi anlatýrým,
Lüks restoran menülerinde gezdiririm gözlerini.
Vurdumduymazlýðýmý fýsýldarým kalbine.
Dinle ve git derim;
Ben makul çözümlerin prensliðinden sürgün oldum.
Nane ýstýrabý çekmeyeli epeyce zaman oldu.
Artýk aç karnýna þiir yazmýyorum derim.
Anlayamadýðýn dilden konuþurum,
Yalanlarýmla kovarým yüreðimden geri geliþini.
Kimbilir þimdi gelsen sindiremez yüreðim sevmelerini?
Þimdi gelsen...
Tam zamaný demek için çok geç kaldýk derim.
Sevemem kokunu eskisi gibi,
Her ne kelam edersem yüzüne,
Ah etmeden gitmeni dilerim.
Yüzünde ki o çocuk sinsin derim mutlu dünyana.
Gelme bir baþka hayalde Leyla olmaya,
Gelsen de çok iyi bilirim, ben artýk sevemem seni!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.