Yaklaşan Gölgeli Sessizlik

Yalnýz bir yol tercihimdir her zaman,
Sevmem ben öyle her önüne gelenle laf cambazlýðýný.
Suçsuz kaldýrýmlara günah bindirir dilim,
Susmayý tercih ederim yürürken,
Ve birazda özlemeyi...
Suyu, ateþi, topraðý.
Birde yaþayamadýðým aþklarý.
Salgýn bir hastalýk olduðunda salarým sessizliðimi,
Gider bulaþýr yürüyeceðim uzun topraklý yollara.
Gök gürültüsü ve yaðmurun neþesi,
Ayak izlerim kaybolur gider o vakit.
Kimse beni bulmasýn,
Kimse ýþýk tutmasýn karanlýk odalarýma!

Saðanak yaðmurlarýn ardýndan aralarým perdemi,
Þimdi fýrtýna…
Birazdan dinecektir tüm gürültülerim.
Önüme ne bir erkek ne de bir kadýn çýksýn isterim.
Uzanýp önünde belimi bükeceðim bir el,
Ya da ömrümde keþkelere daldýracak bir yürek,
Sýkýcý kalýr buz tutmuþ yüreðime.
Yaþlý yüzlerde ki silik geçmiþi izleyemem doðrusu,
Belki de fazla þiþirilmiþ balonlarý patlatmaktan korkarým.
Hepsinden öte yeni cümleler türetememekteyim.

Hep gece izler benim insanlarla oynadýðým saklambacý,
Yürümek zor gelir ya kör kütük karanlýklarda…
Ay ýþýðý beni koynuna alýr,
Yýldýzlar aþýðým olur omzumda,
Ateþ böcekleri kulaðýma fýsýldar türkümüzü.
Ben bir karanfil misali uzatýrým satýrlarýmý,
Dalýp giderim her okuduðumda defalarca!
Haklý bir davada ruhum adýna savaþmaktayým ne de olsa,
Adýna doðru denen yanlýþlýklarý sayýklarým gündüz gece.
Her ýþýk tutuklu kumpas kurulmuþ dar hücrelerimde.
Ben siyahýmla teselli bulmaktayým bugünlerde.

Son oyun bu,
Belki de son repliðimi fýsýldýyorum kulaðýna.
Dinle bak;
‘’seni çok seviyorum…’’
Küçük harflerin çýplak gözlerden ýrak,
Büyüteçle fark edilen ulaþýlmazlýðý misali.
Üç noktanýn ardý arkasý kesilmeyen gevezeliklerinin ardýndan,
Yüreðine aldýðýn suskunlar kadar seviyorum sensizliði.
Gözlerinin dolu kýsmýnda hücuma geçen gözyaþý ordularý,
Kýzaran yanaklarýnýn aþaðýsýnda susamýþ dudaklarýn…
Ötesi teselli,
Geri kalanlar hayal þu yaþanmýþlýðýn hapsinde.

Toparlanmýþ bir þiire sýkýþtýrýlmaya çalýþýlan,
Aþk dolu kelimeydik biz þu fani ömürde.
Ek olarak fazla geldik birbirimize,
Yazarýmýz düþürdü beni kavuþamadýðým ellerinden.
Sen okun istedim, okundukça mutlu olmaný diledim.
Yüreðim muhtaç deðil baþka bir kelime de ek olarak yaþamaya,
Bir zamanlar ‘’aþkým’’ diyerek birleþtiðimizi bilmek yeter bana.
Aþk sana kalsýn,
Ben yaklaþýyorum sanýrým kader diyen þiirin sonlarýna…
Sosyal Medyada Paylaşın: