MUTLULUĞUN UMUDU

MUTLULUÐUN UMUDU

Serap dolu bir vaha, hayat; rengârenk boya
Atlý,yaya yollarda her adýmda umut var
Kývranýrken acýyla bazen tatlanýr rüya
“Uyan rüyadan! ” diye insafsýz bir komut var

Ömrümün adýmlarý niye döner eleme?
Tebessümü elimden alan eller beþeri
Rab, kulunu hakkýyla gönderirken âleme
Örülen barikatlar kul elinin eseri

Ona giden tüm yollar neden halâ pütürlü?
Çözülmüþ bir yol bulsam düðümlenir ardýmdan
Kendi rolümü kendim seçemedim bir türlü
Kuldan gelen engeller yýkýlsa diyarýmdan

Bin umutlu kuyuda ipsiz kalan hayaller
Son umudu eliyle tutmak için çýrpýnýr
Kurak geçen mevsimden damla arayan haller
Bir tutamlýk lezzeti yutmak için çýrpýnýr

Mutluluðun umudu bir ömrün tek konusu
Her bahar vagonuna yolsuz yolcu eklenir
Serap gibi yollarda bir hayâlin panosu
Bitiþ görünse bile, “umut ” diye beklenir.

ASUMAN SOYDAN ATASAYAR
Sosyal Medyada Paylaşın: